Czego można oczekiwać od dobrego powieści kryminalnej czy thrillera? Przede wszystkim powinno się sporo dziać. Dobrze jest poznać kilka punktów widzenia. Bohaterowie powinni być wyraziści, aby czytelnikowi pozwolono się z nim czy nimi zżyć. Jednak chyba najważniejszym aspektem są dokładne, szczegółowe, działające na wyobraźnię, a nawet szokujące opisy. Tym bardziej, że mamy tutaj na prowadzenie wychodzi thriller medyczny.

Dokładnie wszystko to co napisałam powyżej można powiedzieć o “Chirurgu”. Tess Gerritsen po mistrzowsku oddaje napięcie i atmosferę na ostrym dyżurze, a także w samym miejscu akcji.

„Boston przypominał o tej porze kipiący kocioł, pełen stłoczonych samochodów i podenerwowanych ludzi (…)” [s. 53]

Catherine jest chirurgiem w bostońskim szpitalu. W przeszłości, mieszkając w Savannah, przeżyła potężny dramat. Wyrwała się z rąk przestępcy, który ją uwięził i miał w planach sporo więcej. Kobieta jest jednak bardzo twardą osobą, wzięła się w garść. Po zastrzeleniu mężczyzny przeprowadziła się i starała żyć na nowo, choć w dusznej atmosferze strachu o swoją osobę. W Bostonie jednak szybko pojawia się duch Chirurga. Ktoś popełnia identyczne zbrodnie.

„Intruz przyniósł ze sobą wszystko, czego potrzebował. Taśmę klejącą, szmatę nasączoną chloroformem, zestaw narzędzi chirurgicznych. Był w pełni przygotowany. (…) Żyła dostatecznie długo, by wiedzieć, że umiera. (…)
A kiedy było po wszystkim, kiedy znieruchomiała, zostawiłeś nam wizytówkę. Złożyłeś starannie jej nocną koszulę i położyłeś ją na toaletce” [s.20-21]

Gerritsen prowadzi ten genialny thriller medyczny wielotorowo. Poznajemy myśli nie tylko samej Catherine, ale także widzimy całą akcję oczami śledczych Moore’a i Rizzoli. Akcja dodatkowo przeplatana jest chorymi myślami krążącymi po głowie kata-chirurga, wycinającego swoim ofiarom macice oraz (dopiero potem!) podcinającego im gardło. Tak, aby każda kobieta “żyła dostatecznie długo, by wiedzieć, że umiera“.

Kim jest ów morderca? Duchem? Naśladowcą? A może sama ofiara przemieniła się z zemsty w zabójcę? Autorka dokładnie analizuje każdy możliwy punkt widzenia. A jeszcze dokładniej oddaje klimat szpitala oraz ukazuje w najdrobniejszych detalach ratowanie ludzkiego życia. Jej opisy operacji nie mają sobie równych. Widać rękę specjalisty w tej dziedzinie.

„Catherine spojrzała na otwarty brzuch. Krwawienie prawie ustało. Ściskała w dłoniach wątrobę, słuchając równomiernego pikania monitora. Była to muzyka dla jej uszu.” [s.31]

Dawno nie czytałam tak dobrego, bogatego w szczegóły thrillera. I pomyśleć, że lata wstecz, gdy jeszcze uczęszczałam do liceum, nie byłam w stanie znieść lekcji biologii, gdy była mowa o anatomii. Wyobrażanie sobie tych szczegółów źle wypływało na moje samopoczucie. A teraz? To owe fragmenty pochłaniałam najchętniej, zdziwiona jak dokładniej jeszcze można by je oddać słowami. CHAPEAU BAS dla Gerristen.

Z samą Tess Gerritsen spotkałam się pierwszy raz. Książek na rynku wydawniczym w końcu jest tyle, że to u mnie ostatnio nawyk dosyć częsty. Można powiedzieć, że testuje autorów, szukając tych ulubionych, w których będę się zaczytywać w bliższym czy dalszym czasie. Autorka “Chirurga” z całą pewnością do tego grona dołączy. Chętnie poznam dalsze powieści z cyklu, ale także te inne, wcześniejsze.

Chirurg, Tess Gerritsen, cykl Rizzoli/Isles, Świat Książki, 2003, 336 stron, moja ocena: 8/10

Książkę polecam:

• czytelnikom, którym nie straszne są anatomiczne szczegóły
• pasjonatom dobrych thrillerów, kryminałów
• osobom doceniających wielotorowe, wartkie powieści, w których patrzymy oczami wielu bohaterów (także mordercy)
• fanom dusznej, gęstej, napiętej atmosfery

Zwróć także uwagę na:

thriller medyczny Cooka “Mutant“
mocny islandzki thriller “Pamiętam cię“
przerażający brutalnością thriller “Dziewczyna z sąsiedztwa“

Cykl Rizzoli/Isles na innych blogach:

Chirurg | Skalpel | Grzesznik | Sobowtór | Autopsja | Klub Mefista | Mumia | Dolina umarłych | Milcząca dziewczyna | Ostatni, który umrze | Umrzeć po raz drugi | Sekret, którego nie zdradzę